Hassas Veriler

Hassas veriler, aşağıdakiler de dahil olmak üzere geniş bir bilgi yelpazesini içerir:

• İşlem verileri: Kredi kartı, banka hesabı ve sosyal güvenlik numaraları
• Kişisel veriler: Telefon numaraları, fiziksel ve sanal adresler ve tıbbi geçmiş
• İşle ilgili veriler: Ticari sırlar; Planlama, finans ve muhasebe bilgileri
• Resmi veriler: Sınırlı, gizli, gizli veya çok gizli bilgiler

Yeni teknolojiler ve yıkıcı iş modelleri tarafından yönlendirilen küresel bir bilgi ekonomisinin katlanarak büyümesi, giderek artan miktarda hassas verinin toplanması, kullanılması, değiş tokuş edilmesi, analiz edilmesi ve saklanması anlamına gelir. Her durumda, bu veriler hem bireylerin hem de kuruluşların gizliliğini ve güvenliğini sağlamak için yetkisiz erişime karşı koruma gerektirir.

Hassas Veriler ve Uyumluluk Düzenlemeleri

Bununla birlikte, hassas verilerin büyük hacmi aynı zamanda giderek artan sayıda kazara veya kasıtlı veri ihlali, yanlış veya kayıp veri kayıtları ve veri kötüye kullanımı olayları olduğu anlamına gelir. Her yüksek profilli veri ihlali veya kötüye kullanımı vakası, kuruluşların bakımlarına emanet edilen hassas verilerin gizliliğini, bütünlüğünü ve güvenliğini sağlamaları için artan talebi beraberinde getirir. Aynı zamanda, SOX, HIPAA, PCI ve GDPR uyumluluk düzenlemeleri, kuruluşların hangi verilere ne zaman ve kim tarafından erişildiği veya değiştirildiği konusunda tam görünürlük ve kesintisiz bir kayıt sağlamasını gerektirir. Hem iç hem de dış kaynaklardan kaynaklanan tehditlere ve istismarlara ayak uydurma zorluğu, mevzuata uygunluk gereklilikleriyle birleştiğinde, en son güvenlik açıkları ve karşı önlemler konusunda sürekli tetikte olmayı ve farkındalık yaratmayı gerektirir.

Hassas Verilerin Korunması

Veriler, risk potansiyeline bağlı olarak değişen hassasiyet derecelerine sahiptir. Şirketler, veri hassasiyetine dayalı bir sınıflandırma politikası oluşturarak veri risklerini önceliklendirmelidir. En azından, üç veri sınıflandırma düzeyi gereklidir.

• Sınırlı: Bu, güvenliği ihlal edilirse bireyler ve/veya kuruluşlar için büyük risklere neden olabilecek en hassas verilerdir. Erişim yalnızca bilinmesi gerekenler temelinde olabilir.
• Gizli veya Özel: Bu, güvenliği ihlal edilirse bireyler ve/veya şirket için orta düzeyde bir riske neden olacak orta derecede hassas verilerdir. Erişim, verilerin sahibi olan şirket veya departmanın içindedir.
• Kamu: Bu, erişildiğinde veriler için çok az risk oluşturacak veya hiç risk oluşturmayacak hassas olmayan verilerdir. Erişim gevşek bir şekilde kontrol edilir veya edilmez.

Hangi tür bilgilerin hassas olduğunu ve bu bilgileri korumak için şifreleme gibi hangi yöntemlerin kullanılması gerektiğini belirleyen politikalar geliştirilmeli ve uygulanmalıdır. Ayrıca şirketler, politikalara uyulduğundan ve etkili olduğundan emin olmak için bilgi iletimini izlemelidir. Kullanıcıların, birlikte çalıştıkları verilerin hassasiyetinin ve bu verileri güvende tutmak için oluşturulan yönergelerin farkında olmaları gerekir. Bu genellikle kullanıcıları en iyi uygulamalar ve hangi uygulamalardan kaçınılması gerektiği konusunda eğitmeyi içerir. BT konusunda bilgili kuruluşların şu soruyu sormak için bir uyumluluk görevlisine sahip olması gerekir: "Bu dağıtım SOX, PCI veya GDPR ile uyumluluğu nasıl etkiler?" Gemide düzenleyici ortamı bilen bir uzmana sahip olmak kesin bir artıdır. Şirketler ayrıca genel BT ortamının sürekli denetimini uygulamalıdır. Yetkisiz veya kötü amaçlı değişiklikler hakkında gerçek zamanlı bilgi sağlayan denetim çözümleri, BT altyapısı genelinde görünürlük sağlamaya yardımcı olur. Buna ek olarak, denetim çözümleri güvenlik politikalarının etkinliğini ve hassas bilgilerin güvenliğini doğrular. Sürekli denetim, bir ihlali erken aşamalarında tespit etmeye, derinlemesine analiz sırasında yardımcı olmaya ve nihayetinde bir şirketin BT altyapısının güvenliğini güçlendirmek için düzeltilebilecek zayıflıkları ortaya çıkarmaya yardımcı olacaktır. Son olarak ve en önemlisi, şirketlerin bulutta paylaşılan verilere güvenlik katmanları eklemesi gerekiyor. Bulut tabanlı uygulama hizmetlerinin kabul edilmesi ve benimsenmesi, işletmelerin birden çok kullanıcıyla işbirliği yapmasını ve içerik paylaşmasını kolaylaştırır. Ancak veri sızıntıları artan bir endişe haline geldiğinden, bu rahatlığın dezavantajı da vardır. Tipik olarak, bu hizmetler, dosyaların ve içeriğin nasıl, ne zaman ve kiminle paylaşıldığını zorunlu kılmak ve izlemek için gerekli görünürlükten yoksundur.